18 Mart 2013 Pazartesi

18 Mart 2013

 Hayat hep bir geç kalışlar silsilesi ya da affedişler, pişmanlıklar, keşkeler mi?

 Düşünsene ne kattı bunlar hayatına? De ki, diyelim ki değer verenler zaten yanımızda; diğerleri olmasınlar lütfen. Rol yapmasınlar, boşluk doldurmaya çalışmasınlar.

 Her nefes bir umut barındırıyor. Yaşadığımız her an umut var!


"Her gün oynanan bir tiyatro oyununun perdesi yavaşça açılıyor. Sahnedesin. Tek başınasın. Başroldesin. Günaydın." -Aşk Mutfağından Yalnızlık Tarifleri - Yekta KOPAN (sf 44)


18.03.13

Ceren YILDIZ

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Sen de fikrini söyle:

Liste

     Çok yakında yazacağım dedikten sonra kalemi ya elime alamadım ya da iki satır saçmalıklar karaladım bıraktım. Galiba şimdi hazırım. Bir...