Hayat hep bir geç kalışlar silsilesi ya da affedişler, pişmanlıklar, keşkeler mi?
Düşünsene ne kattı bunlar hayatına? De ki, diyelim ki değer verenler zaten yanımızda; diğerleri olmasınlar lütfen. Rol yapmasınlar, boşluk doldurmaya çalışmasınlar.
Her nefes bir umut barındırıyor. Yaşadığımız her an umut var!
"Her gün oynanan bir tiyatro oyununun perdesi yavaşça açılıyor. Sahnedesin. Tek başınasın. Başroldesin. Günaydın." -Aşk Mutfağından Yalnızlık Tarifleri - Yekta KOPAN (sf 44)
18.03.13
Ceren YILDIZ
18 Mart 2013 Pazartesi
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)
Liste
Çok yakında yazacağım dedikten sonra kalemi ya elime alamadım ya da iki satır saçmalıklar karaladım bıraktım. Galiba şimdi hazırım. Bir...
-
Ölümler, doğumlardan çok dâhâ kabullenmesi zor olaylar... Bugün anneler günü... Bir yanımız sevinçli, bir yanımız hüzünle perdeli......
-
Çocuklu ğ umu özlüyorum, en ş iddetli anlarında mutsuzlu ğ umun. Bu ğ ulu günlerini ya ş arken kı ş ın, çocuk olmak istiyorum. Yumurtaları...
-
Hey! Sesimi duyan olacağını sanmasam da bir selam vermek istedim buralara. Uzun bir aradam sonra tekrar yazmaya çalıştıklarımla buralarda ol...